Η ψηφιακή ασφάλεια διαφοροποιείται από γενιά σε γενιά

Το 2021, το Pew Research Center διεξήγαγε μια έρευνα, στην οποία κατέγραψε τη χρήση του ψηφιακού κόσμου από τις διαφορετικές γενιές. Το ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης είναι ότι από το 2000 μέχρι σήμερα, το χάσμα μεταξύ των παλαιότερων και των νεότερων χρηστών του διαδικτύου έχει μειωθεί από τις 56 στις 44 ποσοστιαίες μονάδες.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την ψηφιακή ασφάλεια. Το να μεγαλώνει μια γενιά με την τεχνολογία δεν την κάνει αυτόματα πιο συνειδητοποιημένη όσον αφορά την ιδιωτικότητα και την ασφάλεια. Η μελέτη του ηγέτη της βιομηχανίας NTT δείχνει ότι οι άνθρωποι άνω των 30 ετών είναι πιο πιθανό να υιοθετήσουν καλύτερες πρακτικές ασφάλειας από ό,τι η νεότερη γενιά Z.

Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι σχεδόν το 40% των Millennials (γεννημένοι τη δεκαετία του 80 έως τα τέλη της δεκαετίας του 90) θα επέλεγαν να πληρώσουν λύτρα ή έχουν ήδη πληρώσει στο παρελθόν σε επιθέσεις ransomware.

Η LastPass μελέτησε τη διαδικτυακή συμπεριφορά των ανθρώπων σχετικά με τους κωδικούς πρόσβασης. Αποκάλυψε ότι από τους Baby Boomers (γεννημένοι μεταξύ 1946 και 1964), μέχρι τη γενιά Z, οι άνθρωποι προσεγγίζουν διαφορετικά την ψηφιακή τους ασφάλεια και προστασία. Διαπίστωσαν ότι παρά την έκθεσή τους στην τεχνολογία σε νεαρή ηλικία, όσοι ανήκουν στη γενιά Z ανησυχούν λιγότερο για την ασφάλειά τους.

Αντίθετα, οι Millennials και οι Baby Boomers ανησυχούν περισσότερο για την ασφάλειά τους στο διαδίκτυο και λαμβάνουν επιπλέον μέτρα για να διασφαλίσουν την ψηφιακή τους ασφάλεια.

Δεδομένου ότι όλες οι γενιές συμπεριφέρονται και ενεργούν με διαφορετικό τρόπο, είναι ευάλωτες σε διαφορετικούς τύπους απειλών για την ασφάλεια στο διαδίκτυο. Οι μεγαλύτερες γενιές κινδυνεύουν κυρίως από επιθέσεις οικονομικού χαρακτήρα, κλοπή ταυτότητας και άλλες επιθέσεις ασφαλείας.

Οι γνώσεις τους γύρω από το συγκεκριμένο θέμα επίσης ποικίλλουν, καθιστώντας τους περισσότερο ή λιγότερο ευάλωτους στις ψηφιακές απειλές.

Γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει μία προσέγγιση για την ψηφιακή ασφάλεια που να ταιριάζει σε όλους.

Είτε πρόκειται για την προσωπική ασφάλεια, την προστασία της ιδιωτικής ζωής και την ασφάλεια του ατόμου είτε για την προστασία μιας επιχείρησης, η λύση δεν είναι καθορισμένη. Η εξατομικευμένη προστασία, ωστόσο, δεν είναι πάντα δυνατή. Οι ανάγκες του καθενός είναι διαφορετικές και το να τους ικανοποιήσει όλους θα ήταν πρακτικά αδύνατο. Ορισμένοι άνθρωποι και επιχειρήσεις προτιμούν να έχουν κάπως μεγαλύτερο ή μικρότερο έλεγχο της προστασίας τους, ενώ άλλοι προτιμούν να μην ασχολούνται καθόλου με αυτήν.

Ίσως η ευκολότερη λύση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να έχουμε προστασία για την οποία δε θα φροντίζουμε εμείς. Μια τέτοια λύση μπορεί να ενσωματωθεί σε ένα προϊόν που προσφέρει ο ISP ή η εταιρεία τηλεπικοινωνιών. Πρόκειται για προϊόντα που παρέχουν πλήρη προστασία από κακόβουλο λογισμικό, προστασία της ιδιωτικής ζωής και προστασία από το phishing σε όλες τις προσωπικές συσκευές. Τέλος, καθιστούν την ασφαλή και προστατευμένη περιήγηση αυτονόητη, διατηρώντας τις συσκευές ασφαλείς και την online περιήγηση ασφαλή από ύποπτα domain και ιστοσελίδες.

Τεύχος 158