Η Γυάρος μετατρέπεται σε χώρο επενδύσεων

Αντιδράσεις έχει προκαλέσει τις τελευταίες ημέρες η πρόταση ιδιωτικής εταιρείας για μετατροπή του ιστορικού κτιρίου των φυλακών της Γυάρου σε χώρο πράσινης ανάπτυξης με στόχο την τουριστική εκμετάλλευσή του. Το μέρος εξορίας έχει ιστορική σημασία και, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν έχουν δει με καθόλου καλό μάτι την κίνηση αυτή και καταγγέλλουν προσπάθεια μετατροπής της Γυάρου σε μέρος επενδύσεων. Ο εν λόγω διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, με τίτλο Arxellence 3, προκηρύχθηκε από την εταιρεία Alumil σε συνεργασία με την ΑΜΚΕ Πολιτιστικού και Κοινωφελούς Έργου ΑΙΓΕΑΣ του Θ. Μαρτίνου, τελεί υπό την εποπτεία και συνδιοργάνωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, καθώς και υπό την αιγίδα των υπουργείων Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Πολιτισμού.

Τελευταία αντίδραση έρχεται από τους φοιτητές της Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου Κρήτης, οι οποίοι με ανακοίνωσή τους υπογραμμίζουν την ανάγκη ο ιστορικός χώρος να παραμείνει δημόσιος, ανοιχτός και προσιτός για όλους «μακριά από ιδιώτες και επιχειρήσεις που θα κερδοφορούν από την ισοπέδωση αυτών των ελάχιστων δημοσίων και ιστορικών χώρων, αφαιρώντας τους το σημαντικό αρχιτεκτονικό και κοινωνικοπολιτικό πρόσημο, εξαλείφοντάς τους οριστικά. Δεν θέλουμε και δεν πρέπει να περάσουμε από την μνήμη στη λήθη».

«Ο διαγωνισμός επικαλείται την αναβίωση και αξιοποίηση της Γυάρου προς ένα “βιώσιμο” μέλλον και τη δημιουργία “νέας ζωής”. Ωστόσο, πουθενά δεν αναφέρεται το πώς αυτός ο τόπος εγκαταλείφθηκε και κατέληξε να φθείρεται, ούτε τι ακριβώς σημαίνει αναβίωση του νησιού. Η δημιουργία “νέας ζωής” που επικαλείται, δεν αναφέρεται πουθενά στην κοινωνικοπολιτική αξία και ιστορία του τόπου». Τονίζουν παράλληλα πως «η Γυάρος φιλοξενεί ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής και μεσογειακής χλωρίδας και πανίδας, όπως και απειλούμενων ειδών προς εξαφάνιση». Οι φοιτητές ζητούν να μην υπάρξει αδιαφορία για τυχόν επιπτώσεις από επικείμενη ιδιωτικοποίηση μιας και «η Γυάρος, στο πλαίσιο του ιδιωτικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού κινδυνεύει να καταλήξει ακόμη και τουριστικό προϊόν ιδιωτών, ίσως πιο εναλλακτικού χαρακτήρα στα πλαίσια της “αειφορίας” και της “βιώσιμης ανάπτυξης”, τσακίζοντας το οικοσύστημα αλλά και βυθίζοντας στη λήθη ή διαστρεβλώνοντας την ιστορική και πολιτική βαρύτητα του νησιού».

Εντονότατη ήταν η αντίδραση του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών πριν από μερικές ημέρες με τον ΣΦΕΑ να καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι θέλει να παραδώσει τον ιστορικό χώρο μνήμης στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

ΤΕΥΧΟΣ 539